leef ik

leef ik op schaarse droogte

verdord als zand in de woestijn

verbannen ben ik

op honger tot stervens toe

wie zal herkennen

de kleur van paarse pijn

als ik onbereikbaar

zandkorrels schik in het duister

op het strand van verlatenheid

de zee spoelt met heimwee

al mijn wensen mee.

edith oeyen

0 gedachten over “leef ik

  1. ik heb liever een neussiaansgedicht
    die voel ik beter 😉
    ik snap eigenlijk alleen dat van de zee en heimwee 😕
    ik ben gewoon een cultuurbarbaar ben ik bang :))
    die eerste foto vind ik een plaatje!!!
    die zegt heel veel :))

  2. Ooooooo, Tsjoepke, wat en pràchtgedicht! Hier heb ik heel veel voeling mee, dank je wel om het me te leren kennen!
    En natuurlijk weerom eens knap geïllustreerd!

    leeg blik schittert
    in fel zonlicht
    een sieraad
    glimmend als zilverlicht
    vaas voor bloemboeket
    schaarse sieraden velden
    soepblik bloemboeket
    langs de berm wordt opgelet
    giftig bestoft
    staan ze te pronken
    gevelden
    bloemen zonder wortel
    het soepblik spiegelt
    bestofte kleuren.
    © Roland Hainje

  3. PS:
    Griebelgriezelgrot
    Kom, laten we soep gaan koken
    Soep van spinnen en van snot
    De avond is net aangebroken
    Dus kom mee in m’n griebelgriezelgrot

    Peuter maar hoor in die neuzen
    En gooi ’t snot maar in de soep
    Maar pas wel op voor de snotterreuzen
    Zij pakken alles van de griebelgriezelgroep

    Nu alleen nog spinnen vangen
    Spinnen groot en spinnen klein
    Kijk ik zie ze daar al hangen
    Zullen ze weten dat we griebelgriezels zijn?

    Nu nog even lekker proeven
    Van die soep vol spin en snot
    Goh wat is dat fijn vertoeven
    In mijn griebelgriezelgrot
    ©Aenigma

    Smakelijk, lieve Tsjoepke! *wink, big smile*

  4. mooi neus , dit is lekker leesvoer
    om mee wakker te worre ..
    nou vind ik die griebelgriezelgrot
    er ook wel één hoor ;))
    meis lekker denkertje…
    kom ik het weekend wel mee door !!

Plaats een reactie