leef ik op schaarse droogte
verdord als zand in de woestijn
verbannen ben ik
op honger tot stervens toe
wie zal herkennen
de kleur van paarse pijn
als ik onbereikbaar
zandkorrels schik in het duister
op het strand van verlatenheid
de zee spoelt met heimwee
al mijn wensen mee.
edith oeyen
©urieuzeneuzemosterdpot 